Is ionann teanga Ox agus teanga mairteola. Tá an "fáth" suimiúil.
Is é an teanga atá ar cheann de na hiontais is mó príomheolaire in Oirdheisceart na hÁise . Má aimsigh tú oideas don teanga agus téann tú chuig an siopa feola ceann amháin a cheannach, feicfidh tú go bhfuil an fheoil lipéadaithe mar "teanga ocsa" i gcásanna áirithe agus "teanga mairteola" i gcásanna eile. Tagraíonn an dá lipéad leis an rud céanna. Tá an difríocht sna téarmaí a úsáidtear chun cur síos ar an bhfeoil bunaithe ar stair agus cleachtais na feirmeoireachta.
Eallach - nó bó mar a ghlaonnann daoine neamhtheachtaithe ar an ainmhí - bhí ról suntasach i saol an duine ar feadh i bhfad.
Bhí eallach chomh tábhachtach don duine go raibh am ann nuair a measadh go raibh sé in airgeadra agus baineadh úsáid as na hainmhithe chun fiacha a cheannach, a bhailiú agus a íoc. Is foinse bia í eallach chomh fada agus is fada. Ní hamháin go n-ithimid an fheoil, deochimid bainne bó freisin. Ón uachtar, próiseáiltear bainne, im agus cáis. Ach tá ról an eallach fireann i bhfeirmeoireacht tar éis athrú thar na céadta bliain. Agus is é an ról sin a chuimsíonn na téarmaí "teanga damhsa" agus "teanga mairteola".
Ar ais sa Mheán-Aois, bhí an eallach mar oibrí réimse agus mar fhoinse bia agus éadaí araon. Ba é "Ox" an téarma a úsáidtear chun cur síos a dhéanamh ar eallach fireann agus "bó" dá dtagraítear ag an mná. Fireann nó baineann, baineadh úsáid as eallach chun na réimsí a threabhadh, cairteacha a tharraingt chun bia (agus daoine) a iompar agus uirlisí feirmeoireachta troma a thógáil. Chuir na baineannaigh earraí déiríochta ar fáil don fheirmeoir agus níorbh fhéidir sé féin agus a theaghlach a ithe a dhíol. Úsáideadh an craiceann ainmhithe - leathar, ar a dtugtar linn é - le haghaidh éadaí agus coisbheart.
I bhfocail eile, ar ais ansin, b'e teanga damh teanga teanga aon eallach fireann.
Le linn na gcéadta bliain, d'athraigh modhanna feirmeoireachta. D'aimsigh duine éigin go raibh sé níos deacra agus, dá bhrí sin, níos éasca oibriú leis an bhfeirm trí eallach fireann a chaitheamh. Cé go n-athraíonn téarmaí ó réigiún go réigiún, go ginearálta, tugadh "damh" ar eallach fireann castáilte agus ba iad "tairbhí" a thugtar orthu siúd a bhí ag éalú ó thionchar. mar gheall nach ndearnadh an t-eallach fireann seo a chaitheamh chun a n-ionsaitheacht nádúrtha a choinneáil.
Mar sin, nuair a théann tú chuig an siopa feola ag lorg "teanga mairteola" ach "teanga damh" a fháil ina ionad sin, a chiallaíonn sé sin gur tháinig ainmhí fireann nach raibh réitithe roimh an marú? Ní gá. Is feoil é feoil éadaigh - cibé acu ó fhir réitithe, fireann nach raibh castáilte nó baineann. Is ábhar tráchtála níos mó é an teanga a dhíoltar mar "teanga dú" nó "teanga mairteola" ná aon idirdhealú fíor san ainmhí ónar tháinig an teanga as.